ای همه مردم گاگولن

این همه مردم مشکل دیده اند، این 4 سال هم رویش ؛ مهم این است که ما به قدرت برسیم ، آنگاه خودمان مشکلات را حل خواهیم کرد!"دل نوشته یی از یک قدرت دیده"

 

کلی گفتم به شخصی ام نگاه نمی کنم

صندلی

از اینکه کسی را دوست داشته باشم حراسی ندارم. از اینکه عاشقانه دستانش را بگیرم و وسط خیابان اصلی شهر لباهایش را ببوسم نیز حراسی ندارم. می دانی حتی اگر کسی جلویم را بگیرد و بگوید اگر تمام پول هایت را ندی می کشمت ناراحتم نمی کند، تمام پولهایم را هم به او میدهم، نه بخاطر اینکه از ترس شلوارم را خیس کرده ام. بخاطر اینکه تحمل نزدیکی به آن آدم را ندارم. من دنیای کوچک رویاهایم را آنقدر دوست دارم که نیازی نیست ببینم آن بیرون چه خبر است.

بیا، تو هم بیا، اینجا جا برای تو هم هست

یک صندلی از همان اول برای تو کنار شومینه گذاشتم :)

کمتر کسی این شعر را خوب می فهمد

شِیعَتِی مَهما شَرِبتُم ماءَ عَذْبٍ فَاذْکُرُونی

اَوْ سَمِعْتُمْ بِغَریبٍ اَوْ شَهِیـــدٍ  فَانْدُبوُنی

 

ترسیدم

ترس

همواره بر سینه ام فشار میاورد که مبادا دیر شود.

مبادا آن چه میخواستم و میخواهم رود، دور شود، سرد شود و خاموش شود.

کاش جراتی داشتم، کاش نوایی میداد، کاش حداقل نگاهی می کرد مرا از خاک و خول خاطرات بیرون می کشید.