عزل، آزادی، قهرمانی
بعد از سال ها تیتر روزنامه "اعتماد" به دلم نشست. بعد از سال ها چهارشنبه ای خوب آمد.
چهارشنبه ای که همین دیروز با 3 اتفاق خوب و آرام بدون هیچ تنش خبری، در سکوت کامل با لبانی کشیده از شوق خوشحالی، یک لبخند ساده یک روز ساده ساخت. یک روز باور نکردنی ساده. حالا "اعتماد" خودش را در این روز ها نشان می دهد. روزهای خوبم آرزوست.
زندگی یعنی سیگاری که هر روز عصر با رفقایت روشن می کنی و طوری می کشی که با دوستانت تمام کنی.
بعضی از آدم های دور و برت و باید گاهی بخاطر اینکه صدمه نبینند بگی برن!
بعد خیلی جالبه این آدم ها حتی بعدا نمیام بپرسن چرا من و تو که مشکلی نداشتیم، چرا گذاشتی برم؟
سوال هیچ وقت شما را حقیر نخواهد کرد.
فکر می کردم برای اینکه خوشجال باشم باید خودم را تغییر دهم. حالا فهمیدم اشتباه می کردم، 5 سال طول کشید تا کسی را که حتی دوستش نداشتم را از ذهنم پاک کنم. تصورشم نمیکنم که فراموش کردن تو چقدر طول می کشه و برای انکه به اینجا برسم زدم یه شتر مرغ و لت و پار کردم.
