۵۱ مطلب در اسفند ۱۳۹۰ ثبت شده است
زندگی راهی است که انگار تهش، اولش، وسطش مثل هم است، انگار همه جا می گویند تو مردی
پارچ پارچ غصه که به حلقت بدن میشی خودت یه دبه غصه
مزخرف! مزخرف! مزخرف! همه چیزا مزخرفه
وقتی از سرکار میای خونه خوشحال و خندان، نزدیکه خونه میشی می بینی یه حجله زدن، می گی آخی بنده خدا دمه عیدی...
میای جلوتر دقت می کنی میبین 2تا از رفیقای محلت که داداشم هستن عکسشونو جسبوندن رو اون لامصب...
مزخرف!
همه چیز مزخرفه همه 3شنبه ها! همشون مزخرفن
انگار خیابان داد میزند!
بایست!
اینجا که ردی میشوی خاطره دارد عزیز
آرام تر، آرام تر
ای ماهیان ِ خنگ
قلاب ها علامت ِ کدام سوالند که پاسخشان می شوید...
من هستم ولی بودنم بی دلیل
اگر دیدین یکی کم پیداس بدونید خیلی تنهاس
و اگه دیدین یه‌نفر که ازش انتظار ندارین خیلی مهربون شده و سعی میکنه کمدی بازی در بیاره، بدونین که بغض داره.
ساده ایم انقدر که زود حل می شیم
سادگی بی انتهاس خواهشا تنهایم نزار
