30 روز با من ... تو آپارتمان من ... تو اتاق خواب من ...
تو آشپزخانه ی من، تو وان سفید من ... کنار تلویزیون همیشه خاموش من ، بمون تا معنای واقعی ”زندگی”رو با شکل و نمودار برات بکشم .
تا بفهمی که تو این سال ها کاری که می کردی “زندگی” نبود.
30 روز با من باش ! صبح و ظهر و شب ... نصفه شب …
با من به بستنی قیفی ات لیس بزن و کارهای همیشه مهمت رو فراموش کن!
زیر بارون با من برقص و با جمله ی نفرت انگیز : “الان سرما می خوریم” حالمو نگیر! 30 روز با من شاد باش و استرس هات رو قورت بده …
موبایل لعنتی ات رو خاموش کن ...
ساعت مچی گرانقیمت مزاحمت رو بنداز توی سینک ظرفشویی …
بی خیالِ کار ... بی خیالِ دیگران ... بی خیال زمان و عقربه ی
ثانیه شمار ...
30 روز برای زندگی کردن کافیه و نه کمتر و نه بیشتر ...
با من دیوانگی کن و بعد ازاون …خداحافظ !"
