نماز قفیله بنظر من حاجتی را برآورده نمی کند. نماز قفیله امید است، کور سوی امیدی است که شب ها ما بین دو تشکر، دو سلام، دو خداحافظ می آید می نشیند آرام، ناگهان اشک میریزد می گوید ببین اللَّهُمَّ إِنِّی اسْأَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِى لا یَعْلَمُهَا الَّا انْتَ انْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بِی کَذا وَ کَذا و کذا و کذا و...
ما که امیدمان همان یکدانه نگاه دورا دور است که الحمداله عینکمان هم شکست.
